1526. Bij deze bijeenkomst werd een kleine maaltijd gehouden, waarbij zij allemaal uit één beker dronken. Maar Jezus ging (tussen 6 en 7 november) bij een paar oude arme echtgenoten in een klein huisje herbergen; zij hadden er Hem dringend om verzocht. De jonge man, voor wie de Heer hier een huis liet bouwen, heette bijna gelijk Jedidja, maar ik zou zijn naam nog eens moeten horen (om er zeker van te zijn); ik heb immers zo vele namen gehoord en ben er dus niet geheel zeker van. Later viel het haar opeens in dat hij Salatiël heette.   De bruid, naar ik hoorde, heette: kleine bruine, of, kleine fijne. Zij werden later met de meeste andere inwoners door Taddeüs gedoopt. Ook de evangelist Markus was in dit gewest. Een aantal jaren na de Hemelvaart van Christus trok Salatiël met zijn vrouw en 3 volwassen zonen naar Efeze. Hier zag ik hem bij de goudsmid Demetrius, die tegen Paulus eens een vervolging op touw gezet had (Hand. 19, 23-40), maar zich naderhand bekeerd had. Demetrius heeft aan Salatiël veel over Paulus en zijn bekeringsgeschiedenis verteld. Paulus was toen niet meer te Efeze. Salatiël, zijn 3 zonen en Demetrius trokken hem achterna, maar de vrouw van Salatiël bleef te Efeze in een huis, waarin nog vele landgenoten van haar hun intrek bij haar namen en bij haar bleven wonen. De meeste Joden trokken uit Efeze weg. Salatiël met zijn 3 zonen, de goudsmid Demetrius en (zijn broer?) Cajus en ook Silas waren allemaal op het schip; toen Paulus schipbreuk leed bij Malta; zij geraakten met hem behouden op het eiland (Hand. 27). In zijn kerker te Rome duidde Paulus aan de 3 zonen van Salatiël nog plaatsen aan, waar zij moesten arbeiden. Fascikel 27 2957