paar kleine korven, en ook kleinere vruchten op een fijngeslepen schotel die van bonte, als door elkaar lopende glasdraden gevlochten scheen. Daarenboven nam hij ook, in kevies (= kooi bv. voor duiventransport) van traliewerk, verscheidene vogelen en zeldzame dieren van de grootte van een haas en kat met zich mee. Jezus had ondertussen voort over de hardnekkigheid geleerd en over de verwoesting, die volgt uit toevoegingen aan de waarheid. Wanneer nu de oude Jood met zijn gezellen al zijn zeldzaamheden in de korven en kooien rondom de leerstoel van Jezus had neergezet, baarde dit beweging en opzien in de vergadering. Daar de Jood Jezus uitdaagde en hardnekkig bij zijn eerste uitspraken bleef, gingen de woorden van Jezus in alles, wat hij aangebracht had, in vervulling. - De vruchten begonnen zich van binnenuit te bewegen; er kropen aan alle kanten walgelijke wormen en insecten uit te voorschijn; ze vraten de vruchten op, waarin ze ontstaan waren, zodat er weldra van een appel niets meer overbleef, dan een snippertje schil, dat op de kop van een worm heen en weer waggelde. - De meegebrachte dieren zonken ineen en er brak etter uit, waaruit wormen groeiden, die begonnen te knagen aan die dieren, die spoedig als rauw vlees werden. Dit alles wekte zulk een afkeer, dat de vergadering, die er zich nieuwsgierig omheen had verdrongen, angstkreten begon te slaken en het hoofd afwendde. - Dit werd nog erger, toen de Jood zelf, aanstonds daarop, ook geheel geel en bleek werd en zich naar één zijde krom ineentrok. – Het volk brak bij dit wonder in een luid en groot geschreeuw en gegil los; de oude Jood barstte in weeklachten Fascikel 14 691