afwezigheid van Joannes tot grote armoede verviel, in schulden geraakte en in een benarde situatie kwam. Een boze Jood drong er bij hem op aan, zich te vergiftigen, omdat hij toch tot zijn dood toe, wegens zijn schulden, in de gevangenis zou moeten blijven. Ik zag de arme drommel in zijn kommer en angst driemaal een bruine koperen schaal, die vol gift was, uitdrinken, maar, dewijl Joannes hem geleerd had, het teken van het kruis over alle spijs en drank te maken, – wat hij ook nu gedaan had – zo schaadde het gift hem niet, hoewel hij zich wilde vergiftigen. Maar nu kwam Joannes terug in de stad, en toen de man hem zijn nood klaagde en over zijn misdaad berispt werd, kreeg hij een groot berouw, en Joannes tekende op dezelfde schaal, waarin het gift geweest was, een kruis en gaf hem die, in goud veranderd, terug om daarmee zijn schulden te betalen. Deze man is een leerling van Joannes geworden, en later zelfs bisschop van de stad, waarbij Joannes de jongeling aantrof, die hij daarna bij een roversbende terugvond. (Over deze wordt nu aanstonds gesproken). 2256. Ik heb ook gezien dat Joannes deze jongen vond bij een kudde vóór een stad, en dat hij in een gesprek met hem, onder een ruwe, verwaarloosde schors uitstekende hoedanigheden in hem ontdekte. Hij zegde hem zijn ouders te roepen. Zijn vader en moeder zag ik dan ook komen; het waren arme herders, zij hadden allebei herdersstaven in de hand. Joannes bad hen dat zij hem hun jongen zouden afstaan, aan wie hij een goede opvoeding wilde laten geven en zij stemden erin toe; hij was 10 jaar. Joannes bracht hem naar Beroë bij de bisschop, opdat deze hem zou opleiden, met de waarschuwing dat hij hem eens van hem zou terugeisen. Fascikel 35 178