Farizeeën hen gerust: zij zouden er wel voor zorgen, beloofden zij, dat alles in orde kwam. 2036. Intussen verschenen de 4 wachten die door Pilatus naar Kaïfas gestuurd waren en dezen bleven bij de verklaring die zij voor de landvoogd hadden afgelegd. Het nieuws had zich nu ook reeds verspreid dat Jozef van Arimatea bij gesloten deuren op onverklaarbare wijze uit zijn kerker was gebroken. Toen nu de Farizeeën de waarheidstrouwe soldaten ervan verdacht wilden maken dat zij, in verstandhouding met de leerlingen, tot de ontvoering van het lijk hadden bijgedragen en toen zij onder zware bedreigingen hen geveinsd verplichten wilden dat lijk weer te voorschijn te halen, antwoordden die mannen dat zij dat evenmin konden als de wachten van Jozef van Arimatea hun verdwenen gevangene in de kerker terug konden brengen. Zij verdedigden zich dapper en waren door bedreigingen noch omkoping tot zwijgen te brengen, noch tot geheimhouding te bewegen. Ja, zij spraken vrijmoedig en met luider stem over het onrechtvaardig vonnis van vrijdag laatst en hoe daardoor de viering van het paasfeest niet was kunnen doorgaan. Ziende dat er niets met hen aan te vangen viel, grepen zij hen vast en sloten hen op. De anderen echter brachten het praatje in omloop dat Jezus’ lijk door de leerlingen gestolen was, terwijl de wachten sliepen. Sedertdien lieten de Farizeeën, de Sadduceeën en Herodianen die leugen overal verspreiden en zelfs in alle synagogen van geheel de wereld bekend maken, terwijl zij er nog smaad en laster tegen Jezus aan toevoegden (cfr. Mt. 28, 15)208. 208 Wanneer bij de een of andere gelegenheid deze leugen in de synagogen herhaald werd, gaven alle aanwezigen door hun gejouw hun verachting voor Jezus te kennen, zoals zij het ook op het feest van Poerim deden, niet alleen tegen Aman, maar ook zelfs tegen Jezus. (Zie fasc. 13, nr. 427, voetnoot 190). Fascikel 32 730