vooruitspringende stenen van de muur195. De opening sloot zich weer zodra hij er zich doorgewerkt had. Toen hij boven op de stadsmuur stond, zag ik geen verschijning meer; ik weet niet of het de Heer zelf was of een engel die hem bevrijdde. Ik zag hem nu, zonder door iemand bemerkt te worden, een eind ver op de stadsmuur lopen tot in de buurt van het Cenakel, dat nogal dicht bij de zuidmuur van Sion lag. (Cenakel ligt 90 m van de zuidelijke stadsmuur, 190 m van de westelijke). Hier kwam hij naar beneden en klopte op de deur van het Cenakel. De daar verzamelde leerlingen hielden de deuren gesloten en hadden reeds veel verdriet gehad over het verdwijnen van Jozef. Zij geloofden, zoals het gerucht liep, dat men hem in een riool had geworpen. Toen zij, de deur opendoende, hem op- eens voor zich zagen staan en in hun midden zagen treden, waren zij niet minder verrast en verheugd, dan wanneer zij later Petrus na zijn bevrijding uit de kerker weerzagen (Hand. 12, 12-17). Jozef vertelde hun de verschijning die hij had gehad en zij waren allen daarover zeer verheugd en getroost; aanstonds dienden zij hem spijs op en dankten God. Nog in dezelfde nacht evenwel nam Jozef de wijk uit Jeruzalem naar zijn vaderstad Arimatea (zie nr. 2006, voetnoot 184), maar op de tijding dat er geen gevaar voor hem meer bestond, keerde hij na enige dagen naar Jeruzalem terug. Na afloop van de sabbat zag ik ook dat Kaïfas en andere opperpriesters een onderhoud hadden met Nikodemus in het huis van deze laatste en dat zij hem met een geveinsde welwillendheid allerhande vragen stelden. Ik weet niet meer wat zij beoogden, maar Nikodemus bleef streng en trouw in zijn verdediging van de Heer en zij gingen weer heen. 195 Stenen die uit de muur vooruitspringen. – Stenen in de muur ingemetseld en een weinig vooruitspringend, doen in het huidige zoals in het oude Palestina dikwijls dienst als ladder waarlangs men het huisterras bereikt of in een waterput neerdaalt zoals te Kana. Fascikel 32 702