De lezer zal zeker niet minder dan wij erdoor verrast en getroffen zijn. Men kan zich ook terecht afvragen of de genoemde geschriften in het Arabisch van die Arabische leerlingen niet tot ketterse doeleinden vervalst werden, zoals het gegaan is met Abdias’ geschiedenis der apostelen en met de werken van Dionysius de Areopagiet. De verhaalster heeft meer dan eens gesproken van een vervalsing van de geschriften van Abdias en van de Areopagiet en zij heeft ook beweerd dat vervalsing aangebracht werd aan die van Ktesifon, en vandaar dat het een en ander daarin veroordeeld werd, zoals zij meende te weten. Haar mededelingen hieromtrent waren echter zo onvolledig dat men slechts gissingen kan maken.” Tot hier Brentano. *** Hierover vonden wij nog in een volkstijdschrift ‘Stadt Gottes’, 1903; nr. 34, blz. 506-511, de volgende ophelderingen: a) Met het Salomonische alfabet of lettertype is bedoeld het Samaritaans geschrift, dat in hoofdzaak, overeenkomt met het oud-Hebreeuws geschrift, dat in Salomo’s tijd gebruikelijk was en in de oudste tijden ook in de overige Semietische talen en dat dus ook in het Arabisch gebruikt werd. b) Hierboven vindt men in één oorkonde de vorm Athanasius en in een ander stuk de vorm Archanasius om dezelfde persoon aan te duiden. Wie oude oorkonden gelezen heeft, weet dat voor Athanasius gemakkelijk Archanasius gelezen kan worden. c) In de oude gotische perkamenten oorkonde zijn bij name 7 leerlingen van Jakobus de Meerdere tijdens zijn EERSTE oponthoud in Spanje met hun bisschoppelijke residentiestad genoemd, klaarblijkelijk op grond van de oeroude traditie van die verschillende kerken en steden, gelijk wij ze ook in het monumentaal werk van Gams aangehaald vinden, nl. in zijn ‘Lijst van de bisschoppen’, zoals ze uit de geschiedenis en traditie gekend zijn. In het werk van Gams echter vindt men geschreven: ‘Indalesius en Esitius’, wat met de door K.E. gebruikte naamvormen nog beter overeenkomt dan met de naamvormen in het gotisch handschrift. Ook bij Gams wordt gezegd dat Ktesifon te Bergium (Bergii) geresideerd heeft. Op Spaanse vlugge, en zachte wijze uitgesproken klinkt dit méér als Wergi, zoals K.E. het spelt. Men moet weten dat de namen haar meestal in het Latijn, de taal van de Kerk, meegedeeld werden. Fascikel 32 680