Nauwelijks was Jezus, tussen de zuilen door, boven gekomen tot vóór de raadsvergadering, of Kaïfas schreeuwde Hem reeds tegen: “Zijt Ge daar, Godslasteraar, die onze heilige nacht verstoort?” De kalebas, die de beschuldigingslijst van Annas bevatte, werd nu van Jezus’ spotscepter losgemaakt, en nauwelijks was de lezing van de beschuldigingen ten einde, of Kaïfas barstte los in een stroom van scheldnamen en verwijten tegen Jezus, terwijl de gerechtsdienaars en dichtst omstaande soldaten Hem heen en weer stieten en trokken. Zij hadden ijzeren staafjes in de handen, waarop van boven stekelige peervormige koppen zaten, waarmee zij Hem heen- en weerstieten, terwijl zij schreeuwden: “Antwoord! doe uw mond open! kunt Ge niet spreken?” In nog heviger woede ontstoken dan Annas, stelde Kaïfas ondertussen in stormend tempo een menigte vragen aan Jezus, die daar stil, kalm, geduldig en met neergeslagen ogen vóór hem stond. De gerechtsdienaren wilden Jezus dwingen te spreken; zij stieten Hem in de hals, in zijn zijden, sloegen op zijn handen en staken Hem met priemen. Een goddeloze boef duwde zelfs met zijn duim Jezus’ onderlip op zijn tanden met de woorden: “Hier! bijt nu!”. 1834. Nu volgde het getuigenverhoor. Dit bestond deels in een verward geschreeuw en getier van het omgekocht gespuis, deels in de getuigenissen en vertelsels die Farizeeën en Sadduceeën, allemaal vijanden van Jezus, tegen Hem hier inbrachten. Zij waren uit alle delen van het land voor het feest naar Jeruzalem gekomen en hier nu samengeroepen om tegen Jezus te getuigen. Men herhaalde hier weerom al die beschuldigingen waarop Jezus reeds meer dan honderd malen geantwoord had, nl. dat Hij zieken genas en de duivelen door de duivel uitdreef, dat Hij de sabbat schond, de vasten niet onderhield, zijn leerlingen de Fascikel 30 220