Gewapend met alle mogelijke foltermiddelen, instrumenten en aanvalstuigen vochten die benden op sommige ogenblikken deels tegen elkander en dan met verbeten woede eensgezind tegen de lieve Heer. Het was een ontzettend schouwspel. De aanhangers van de slang scholden en vloekten, spuwden, gooiden en goten met vuilnis, slingerden, staken, hieuwen en sloegen met hun wapens op Jezus in. Hun wapens, zwaarden en spiesen gingen op en neer als de vlegels op een onmetelijke dorsvloer; en al die razenden verenigden hun woede tegen het hemelse tarwegraantje, dat op aarde neergedaald en in de aarde gestorven was om in het oneindige vermenigvuldigd allen eeuwig te spijzen met het Brood des Levens en in hen vruchten ten eeuwigen leven zonder einde voort te brengen. 1797. Ik zag Jezus te midden van die woeste scharen, waaronder ik vele blinden meende te zien, zo ellendig en geschokt, alsof Hij werkelijk door hun wapens getroffen werd. Ik zag Hem waggelen van de ene kant naar de andere. Nu eens richtte Hij zich weer op, maar zonk aanstonds weer neer, en ik zag hoe die slang die legers telkens opnieuw ten aanval aandreef en ondertussen met haar staart in hun gelederen heen en weer sloeg en allen die zij omwierp of omver slingerde, dan wurgde, verscheurde en verslond. Er werd mij dan te kennen gegeven dat de benden die Hem zo verscheurden en ontvleesden, diegenen waren, die Jezus Christus in het aanbiddelijk mysterie van het H. Sacrament op de meest verschillende wijzen mishandelden, in dat sacrament van zijn liefde, waarin Hij onder de gedaanten van brood en wijn waarachtig tegenwoordig is met zijn Godheid en mensheid, met zijn lichaam en ziel, met zijn vlees en bloed. Ik herkende onder die vijanden van Jezus alle klassen van beledigers van het H. Sacrament, dat levend onderpand van zijn voortdurende, persoonlijke tegenwoordigheid in de katholieke Kerk. Fascikel 29 118