Nu zei Jezus: “Mikal, geef Mij uw rechterhand en aan uw moeder uw linkerhand.” Toen hief zij voor de eerste maal de beide handen op, reikte hun die toe en Jezus zei: “Sta op, Mikal!” Hijzelf stond het eerst op en zo ook de moeder en het magere, bleke kind richtte zich nu op, eerst zittend en dan op haar voeten rechtstaand, maar door de ongewoonheid aan die houding nog wankelend. Jezus en de moeder leidden haar tot de vader, die haar met open armen ontving. Ook de moeder omarmde haar en zij weenden van vreugd en zij wierpen zich gedrieën aan Jezus’ voeten neer. Aanstonds kwamen ook de knechten en dienstmeiden van het huis. Allen waren vol vreugd en prezen de Heer. Nu beval Jezus brood en druiven te brengen, die zij uitpersen moesten; Hij zegende beide en beval de dochter er van te eten en te drinken en dit enige keren te herhalen. 1016. Het meisje was op haar legerstede met een lang hemd van fijne, natuurlijke wol bekleed; het borststuk was op de schouders toegehecht, zodat men het kon openen. Haar armen waren met brede repen van dezelfde stoffe, die aan de rug van het hemd vastgenaaid waren, omwonden. Onder dit hemd droeg zij een kledingstuk dat borst en rug bedekte (het gebruikelijke scapulier). De beide delen waren met banden op de schouders verenigd, doch aan weerszijden open. Nadat het meisje opgestaan was, hulde de moeder het nog in een grote, lichte sluier. In het begin ging zij nog zeer onvast en onzeker, gelijk iemand, die het gaan en rechtstaan geheel verleerd heeft; zij legde zich dan weer te bed en at. Maar toen nu haar vriendinnen en speelgenoten vol verwachting en nieuwsgierigheid aankwamen om van haar ruchtbaar geworden genezing met eigen ogen getuige te zijn, stond zij van het bed weer op en ging hun Fascikel 21 1900