Op de weg daarheen genas Hij nog verscheidene zieken, meest kreupelen die aan de weg lagen, ook uitgeteerde, afgeleefde grijsaards, en enige halfbezeten zieken, die niet razend waren, maar bij zichzelf knorden en herhaaldelijk dezelfde woorden onduidelijk mompelden en ook wel al scheldende rondzwierven. Zo ziet men nu niet zelden ook wel in onze steden onnozele abnormale personen in hun eentje rondlopen. Zij kwamen onwillekeurig op de plaats waar Jezus zich bevond en herhaalden overal onophoudelijk dezelfde woorden: “Jezus van Nazareth! Jezus de Profeet! Zoon van God! Jezus van Nazareth”. Steeds opnieuw hetzelfde! Hij bevrijdde ze van hun manie door zijn zegen. In de synagoge leerde Hij over de volgende der acht zaligheden, waaraan hij in zijn uiteenzetting gekomen was, en daarenboven over de passages uit de profeet Malakias, die betrekking hebben op Joannes de Doper, de Messias, de nieuwe offerande (cfr. nr. 961). Hier waren Farizeeën, Sadduceeën en levieten en in Fascikel 21 1805