De twee laatst verloste bezetenen kwamen deftig gekleed spoedig terug en aanhoorden de lering van Jezus; het waren voorname heidenen uit de stad, verwanten van heidense priesters. De arbeiders die met de wijnbereiding bezig waren geweest en wier volle kuip de bezetenen omgekeerd hadden, waren eveneens naar de stad gelopen om het gebeuren en de aangerichte schade bekend te maken. Zo ontstond er in een minimum van tijd een groot alarm, een algemene opschudding in de stad; zowel stedelingen als landlieden liepen zien naar de varkens, om, zo mogelijk, er nog enige te redden en andere liepen naar de wijnkuip en dit duurde tot laat in de nacht. 943. Alle Joden en zeer vele heidenen verzamelden zich ondertussen bij Jezus, die op een heuvel, ongeveer een half uur (ten westzuidwesten) van Gergesa leerde. De stadsoverheden en de afgodenpriesters zochten het volk te weerhouden en lieten bekend maken dat Jezus een machtige tovenaar was, die voor hen nog groter rampen in petto hield. Zij belegden een raad en zonden een afvaardiging naar Jezus. Hier gekomen drongen deze gezanten door de menigte tot Jezus door en krachtens hun opdracht baden zij Hem zich hier niet langer op te houden en hun geen nog groter schade toe te brengen; zij erkenden Hem als een virtuoos in de toverkunst, maar smeekten Hem uit hun gebied weg te gaan. Zij lamenteerden onbedaarlijk over de verloren zwijnen en het uitgestorte brouwsel. Maar zij verbleekten en verschrikten nog meer, toen zij de beide bezetenen, genezen en deftig aangekleed, onder de toehoorders aan zijn voeten zagen zitten (cfr. Mk. 5, 15). Jezus verklaarde dat zij gerust konden zijn, dat Hij hun door zijn aanwezigheid niet lang tot last zou strekken, dat Hij slechts voor die ongelukkige bezetenen en voor de zieken gekomen was. Fascikel 20 1725