Hij is met Jakobus de Meerdere in Spanje en op de eilanden, ook op Cyprus en in de heidense, aan Palestina grenzende landen geweest. Niet hij, maar Jakobus de Mindere, de zoon van Alfeüs en van Maria van Kleofas, was de eerste bisschop van Jeruzalem. De Farizeeën en Sadduceeën hadden zich voorgenomen Jezus heden in de synagoge ernstige weerstand te bieden en Hem in een op touw gezette oploop, waartoe zij mensen omgekocht hadden, vierkant buiten op straat te gooien of zelfs gevangen te nemen, maar het draaide helemaal anders uit. Jezus begon zijn leerrede in de synagoge met een zeer hevige en strenge toespraak; Hij ging onbevreesd recht op de man af en zijn woord was als dat van iemand, die macht en gezag en recht heeft om zo te spreken (cfr. Lk. 4, 31-32; Mk. 7, 28-29; 1, 21-22). De gramschap van de verbitterde vijanden steeg dermate, dat zij Hem aanstonds te keer wilden gaan, maar op dit ogenblik ontstond er plotseling een grote opschudding in de synagoge. moeten nemen. Vandaar dat ik, jaren geleden, een ernstige studie heb gemaakt van dat accident tussen Paulus en Kefas, verteld in Paulus’ brief aan de Galaten, 2. Het gevolg ervan was, dat ik mij totaal aan de zijde van de zienster schaarde, en dat op grond van vele stevige argumenten. Een verhandeling van 15 bladzijden was er de vrucht van. Natuurlijk kan deze studie hier niet ingelast worden en het heeft ook weinig zin hier het een of ander treffend argument te plaatsen. Dan nog liever niets. Alleen willen wij het hier betreuren dat de stem van de zienster nu, gelijk destijds die van de Doper, ongehoord zal wegsterven in de woestijn zonder dat een dwaling uit de wereld geholpen wordt, op grond waarvan roekeloze hervormers het recht menen te hebben de Paus te beledigen, uit te dagen, te schelden, te verloochenen, te bestrijden. Fascikel 19 1549