ver van hier op een heuvel een soortgelijke observatiepost, gelijk ik er een in het land van de H. Driekoningen gezien had, waarop zij de sterren waarnamen; zij hadden lang naar grondiger onderricht getracht en nu ontvingen zij het van Jezus zelf. Hij sprak hun zelfs zeer diepzinnig over de H. Drie- eenheid en onder zijn woorden troffen mij vooral deze: “Drie zijn er die getuigenis geven: het water, het bloed en de Geest en deze drie zijn tezamen één.” (I Joa. 5, 6-8). Hij sprak ook: - over de zondeval van de eerste mensen, - over de beloofde Verlosser en veel over de leiding van het mensdom (door de Voorzienigheid), - over de zondvloed, - de tocht door de Rode Zee en de Jordaan, waaraan Hij zijn leer over de doop vastknoopte. Voorts zei Hij hun dat de Joden het Beloofde Land niet geheel ingenomen hadden en dat vele heidenen hun invasie tot op heden overleefd hadden, maar dat HIJ nu dátgene, wat zij overgelaten hadden, bij zijn Rijk kwam inlijven, evenwel niet met het zwaard, doch met het wapen der liefde en der genade. 697. Door zijn rede ontroerde Jezus er velen in het diepste van hun ziel en Hij zond ze naar Ennon ten doop. Doch aan 7 ouden van dagen, die niet zover konden gaan, liet Hij twee leerlingen de doop toedienen. Er werd een bekken gebracht en vóór hen geplaatst en de dopelingen zelf traden in een badvijver of waterbak er naast, zodat zij tot aan de knieën in het water stonden. Boven het waterbekken werd een balie aangebracht en zij leunden daarop. Twee leerlingen legden de dopelingen de handen op de schouders en Mattias (= Eliakim, Fascikel 17 1157