‐ De eersten wekte Hij op tot geduld met mekaar. Wanneer een kameraad naar hem sloeg of met iets naar hem wierp, mocht hij zich niet wreken, niets tegendoen, maar moest het geduldig verdragen, zich verwijderen en aan de vijand vergeven. ‐ Niemand mocht begerig zijn naar andermans eigendom, en wanneer een andere knaap graag zijn pen, schrijfgerei, speelgoed of vruchten wilde hebben, moest hij hem nog meer afstaan dan hij begeerde en zo zijn hebzucht gans voldoen, indien het hem althans geoorloofd was die dingen weg te geven (en hijzelf ze niet strikt nodig had). Immers, alleen de lijdzamen, de liefderijken en vrijgevingen zullen een troon in Zijn rijk bekomen322. 322 Kinderonderricht. – Jezus’ volmaaktheidsleer voor de kinderen is zeker treffend, maar ook veeleisend. Gesteund door Gods genade brengt deze leer vaak de schoonste vruchten voort. Zij die een dieper inzicht in de kinderziel hebben, zoals priester Poppe dit had, mogen vaak de kracht van Gods genade in de kinderziel bewonderen. Een treffend voorbeeld is dat van Francesco van Fatima, nog vóór hij verschijningen van O. L. Vrouw had gehad. Lucia verhaalt: “In onze spelen kwam het voor dat iemand Francesco’s rechten niet erkende en als winner wilde doorgaan, hoewel hij het spel verloren had. Francesco gaf zonder verzet toe en zei alleen: “Denk jij gewonnen te hebben, goed! dat laat mij onverschillig!” Als een kwajongen iets van hem stal, zei hij “Laat het hem maar! het laat mij onverschillig.” Toen hem eens een doek met een O. L. Vrouw werd ontvreemd, zei hij tot de deugniet: “Ik laat hem jou, mij laat die doek onverschillig!” – Soms nam ik hemzelf bij de hand en dwong hem op de grond of op een steen te zitten en beval hem daar te blijven; hij gehoorzaamde mij alsof ik een groot gezag had; daarna had ik er spijt over en ging hem halen; ik nam hem bij de hand en hij kwam mee, alsof er niets gebeurd was.” Zie nog fasc. 7, nr. 196, voetnoot 416; en fasc. 14, nr. 509, voetnoot 242). Fascikel 17 1097