de Verbondsark, (het vat) van die geheimenis of zegen geworden was. Daar tussenin legde Eliud Hem dikwijls allerlei schriftrollen voor en wees daarin op passages van profeten en dan verklaarde Jezus hem die. Toen nu Eliud eens vroeg waarom Hij dan niet vroeger gekomen was, antwoordde Jezus hem dat Hij slechts uit een vrouw geboren kon worden, welke op die wijze ontvangen was, zoals mensen zonder de zondeval zouden ontvangen geworden zijn en dat geen huwelijkspaar sedert onze eerste ouders beiderzijds zo rein daartoe geweest was als Anna en Joakim. Hij zette hem dit alles uiteen en toonde hem aan welke beletselen de zaligheid weerhouden en vertraagd hadden. 229. Ik vernam uit die gesprekken veel van de geschiedenis van de Verbondsark. Wanneer ze in de handen van de vijanden viel, was die geheimenis of zegen er door priesters uit genomen, zoals in ieder gevaar. En toch bleef de Ark zo heilig, dat de vijanden voor haar schending en ontheiliging gestraft werden en gedwongen waren die terug te geven (I Sam. 4; 5; 6). Ik zag ook dat een geslacht, dat Mozes aangesteld had om ze te bewaren, tot in Herodes’ tijd heeft bestaan. Nadat Jeremias de Verbondsark met andere heilige voorwerpen, vóór de Babylonische gevangenschap, op de berg Sinaï (moet zijn: Nebo) in de schoot der aarde had doen verbergen (II Makk. 2, 4- 8), werd ze niet meer teruggevonden, maar het heilig geheim was er niet in. Fascikel 9 95