H. Monumenten in en rond Jeruzalem. Wij beginnen een rondgang bij het Armenisch klooster dat het hoogste gedeelte van Sion bedekt (775 m). De prachtige kathedraal is toegewijd aan de apostel Jakobus de Meerdere, die, anno 44, op bevel van Agrippa I, de marteldood stierf. In de noordwand van de kerk leidt een deur in een aangebouwde kapel, waar de herinnering bewaard wordt aan zijn dood, op de plaats zelf van zijn marteling; de gebouwen van dat klooster beslaan nagenoeg de gehele Armenische wijk. In de zuidoosthoek van deze wijk staat een klooster van Armenische nonnen. Wat zij op een binnenplaats vereren als het gerechtshuis van Annas, schijnt geen aanspraak op deze titel te kunnen maken. Ook zijn er pure legenden aan verbonden. Om de plaats waar Annas’ rechtshuis stond, te bereiken, moet men zich van de kapel eerst naar de Davidspoort richten, 60 m ten zuidwesten en van daar nogmaals 60 m zuidwaarts gaan tot bij het ‘klein’ Armenisch klooster. Halverwege moet men 7 in de rots uitgehouwen trappen bestijgen. Deze trappen zijn door Zuster Emmerick vermeld. Nadat ze ons Jezus getoond heeft, gekomen ongeveer ter plaats van de Davidspoort, vervolgt zij: “Nu wendde de stoet zich zuidwaarts, klom met grote trappen naar Sion op en kwam aan het huis van Annas.” In dit huis evenwel heeft een traditie eeuwen lang het huis van Kaïfas gezien, maar deze traditie, op zichzelf reeds onzeker, heeft haar belang verloren door de recente ontdekking van het vermoedelijk ‘echte’ huis van Kaïfas, halverwege de zachte oostelijke helling van Sion, 220 m ten oosten van het Cenakel. Het Cenakel lag in een binnenhof dat zich rondom het hoofdgebouw uitstrekte en met een muur omgeven was. Als men de buitenpoort van de hof binnentrad aan de noordkant, had men rechts bijgebouwen en daar verbleef in een eigen woning Maria Fascikel 8 35