Toen bestonden er bij de ter-aarde-bestelling nog sommige gebruiken: bij de doden legden zij allerlei voorwerpen: geldstukken, steentjes en zelfs, zo ik meen, spijzen, maar dit laatste weet ik niet meer zo zeker362. De H. Driekoningen onderweg. 2 februari. – (dag van Jezus’ opdracht in de tempel). Ik zag de H. Driekoningen en hun gevolg in deze dagen elkaar aan de overkant van een rivier vervoegen; zij hielden een rust- en feestdag. De plaats bestond uit een groot en een aantal kleiner 362 Allerlei voorwerpen bij doden. – Zulke voorwerpen werden en worden nog veelvuldig gevonden in graven: geld, kruiken, lampen, juwelen, armbanden, halssnoeren, zetels, wapens, rustbedden, speelgoed, houten soldaten en knechten. Met één woord: in het graf van de overledene legde of plaatste men die voorwerpen, welke hem tijdens zijn leven duurbaar, gebruikelijk of nodig waren, in de overtuiging dat hij zijn leven na de dood voortzette in het hiernamaals en deze dingen hem nog nodig waren. - Bij de Joden zal dit gebruik meer gesteund hebben op een gevoel van piëteit (= vroomheid) jegens de afgestorvene dan op het heidense bijgeloof. Bij de Joden schijnt vooral het meegeven van geld in zwang geweest te zijn. De koningsgraven te Jeruzalem borgen enorme geldsommen, die later weggenomen werden. - De Egyptenaren bemeubelden de graven met allerlei gebruiksvoorwerpen; het graf van Farao Toetanchamon, in 1922 ontdekt, bevatte bijna een half paleis: bedden, stoelen, tafels , meubels, troon, een driedubbele kist, waarvan de binnenste uit massief goud was, enz. - “Bij het lijk werden in kruiken en schalen het nodige eten en drinken voor de dode geplaatst, lampjes, wapens, toiletartikelen.” (’t H. L. 5e jg. 47). - Aan een kind gaf men speelgoed mee. Vandaar dat K. in fasc. 26, nr. 1355, waar zij de begrafenis van een kind op Cyprus vertelt, zegt dat er allerlei speelgoed aan werd meegegeven. Men kan nog naslaan: “Waar Jezus leefde.”, 44-46; D.B. Funérailles, c. 2421. Fascikel 6 703