Er geschiedde daar iets wonderbaars, wat ik vergeten ben; er welde een bron uit de aarde op. De grot was toentertijd een smalle, hoge gang in een witte, niet harde massieve krijtrots uitgehold. Aan de ene kant was de grot vernauwd door een legerstede (bank of terras) van deze massa en deze legerstede reikte niet tot bij het gewelf. (De muur maakte dus op een zekere hoogte een achteruitsprong; an der einen Seite verengte sie ein Lager dieser Massa, welches nicht bis zur Decke reichte.) Wanneer men op deze legerstede klauterde, kon men bij de ingangen van andere, hoger gelegen grotten komen. Ook liepen er verscheidene diepe, onderaardse gangen onder de grot in de schoot van de heuvel249. De spelonk werd later ruimer, doordat Abraham in de (voormelde) terzij gelegen massa van kalk of krijt een graf voor Maraha uitholde250. Beneden (in deze uitholling) lag een dikke steenblok of voetstuk en daarop stond een zware stenen trog (sarcofaag of kist), die van onderen korte dikke poten had en boven met tanden eindigde. Tussen kist en steenblok of voetstuk door kon de blik doordringen, maar nu, ten tijde van Jezus, was ik verwonderd, niets meer daarin te bemerken. Deze grot met het graf van de voedster hield door haar voorafbeeldende betekenis verband met de Moeder van de Zaligmaker, die ook onder vervolging haar Kind aan de borst 249 Onderaardse gangen. – Verder beweert K. dat Jozef hun ingang gesloten heeft. Als K. het bestaan van dergelijke dingen vermeldt, moet men haar wel geloven, want gewoonlijk, waar de zaak te controleren is, wordt zij geloofwaardig bevonden. Over het bestaan van zulke gangen in deze heuvel trof ik tot nog toe nergens iets aan. Aangezien Jozef, naar zij verzekert, hun ingang gesloten heeft, zal dan wel niemand hun bestaan vermoed en niemand ernaar gezocht hebben. 250 De rots van de grot is wit en zacht. – Zoals wij later zullen zien, krijgt het krijt, met water gedrenkt, het uitzicht van melk. Zulke melk werd veel gebruikt als geneesmiddel voor jonge moeders die geen melk krijgen om hun baby’s te voeden. Fascikel 4 469