Wanneer hij op de sabbat overdag iets verrichtte of zich ergens heen begaf, sloeg hij dit gewaad, samen met (de neerhangende repen van) de gordel op de ene schouder omhoog en bevestigde dit opgeheven gedeelte aan de andere zijde onder de arm in de gordel; zijn beide benen waren nu afzonderlijk, wijd of los omwonden en deze omwinding, die als een soort broek was, werd beneden in de riemen gevat, waarmee zijn zolen aan de naakte voeten vastgemaakt waren; hij liet vandaag de H. Jozef ook zijn prachtige priestermantel zien; het was een wijde, zware mantel, waarvan het wit en purper (purperrood) door elkander glansden, en die op de borst met drie sluitschilden van edelmetaal dichtgemaakt werd; het was een mantel zonder mouwen. 99. Eerst ‘s avonds, toen de sabbat uit was en de zondag begon, zag ik hen weer eten. Zij gebruikten hun maaltijd gezamenlijk onder de boom in de tuin van het huis; zij aten groene bladeren, die zij in een saus doopten en zij zogen de ingedoopte groene bosjes uit. Ook stonden op de tafel schoteltjes met kleine vruchten en andere schotels, waaruit zij met doorzichtige, bruine spatels iets aten, ik meen honig, die met hoornen spatels gegeten werd. Ook zag ik nog broodjes opgediend worden en hen daarvan eten. Hierop aanvaardde Jozef, in een stilvredige, maanklare nacht vol flikkerende sterren de terugreis naar Nazareth; hij droeg een staf die boven krom was; Zakarias had een lange staf, met een knop van boven (cfr. fasc. 2, nr. 60, voetnoot 125). Paters namen ze van de Muselmannen of Arabieren over, om Arabier te zijn met de Arabieren. Fascikel 4 402