(wikkeldoek) om zich in te hullen. Ik had die doek aan het hoofdeinde van haar legerstede zien liggen en had hem daarom voor een hoofdkussen aangezien; maar nu zag ik dat het een opgerolde baan wollestoffe was van nagenoeg een el breed; het ene einde daarvan sloot zij stevig onder de arm in de okselholte en wikkelde zich in die baan, die zij van het hoofd tot de voeten omneer en dan weer omhoog om zich wond, zo nauw in, dat zij slechts kleine stappen kon zetten. De helft van de armen bleef vrij en de omhulling liet een opening voor het aangezicht naar de borst toe. Vóór haar bed staande wikkelde zij zich aldus nauw in; haar bed had aan het hoofdeinde een kleine verhoging, en zij legde zich dan op de ene zijde recht uitgestrekt neer, met een hand onder de wang. Ik zag niet dat de mannen in zulk een wikkelkleed sliepen. Zondag, 9 juli. – Op zondag 9 juli verhaalde zij:   Ik zag gisteren, zaterdag, Zakarias de hele sabbat in hetzelfde kleed, dat hij bij de aanvang van de sabbat had aangetrokken. Hij had nl. een lang wit gewaad aan met niet al te wijde mouwen; hij droeg een brede gordel die verscheidene malen om het lichaam gewonden was en die211 met lettertekens versierd en van neerhangende riemen voorzien was. Aan dit kleed was van achteren een kap bevestigd, die in plooien van het hoofd op de rug neerhing212, gelijk een op de rug in vouwen neerhangende sluier. 211 Er bestonden gordels met een lengte van 10 m en meer. – Flavius Josephus laat ze tweemaal om het lichaam geslagen worden. Men kan Katarina’s uitdrukking ‘verscheidene malen’ in die beperkte betekenis verstaan. De uiteinden hingen omneer tot aan de benedenrand van het kleed. 212 Zulk een kap ziet men afgebeeld in D.B., Manteau, waarvan de kolossale kap de gehele rug bedekt. Zo’n kap aan hun mantel dragen de Mohammedanen, ook die van Noord- Afrika; ze werd waarschijnlijk van de oude Joden overgenomen en de Witte Fascikel 4 401