Onder de figuren die Rachel haar vader Laban ontvreemdde (afgodsbeeldjes, Gen. 31, 19. 30), waren ook enige dergelijke, doch van een kleiner formaat en bovendien ook nog verscheidene van een andere vorm. Bij de Joden heb ik ook zulke beeldjes in kastjes en korfjes zien liggen. Ik vermoed dat ze het kindje Mozes, op de Nijl in zijn korfje drijvend, voorstelden en de spannende wikkeldoeken moesten waarschijnlijk de knellende banden van de joodse Wet verbeelden. Menigmaal dacht ik: dat beeld speelt bij hen een soortgelijke rol, gelijk bij ons het Jezuskind in de kribbe. 75. De tuinen van de knapen zag ik met kruiden, heesters en boompjes beplant. Ik zag hoe de broeders in Jozefs tuintje ongezien het een of ander vertrapten of uitrukten; zij deden hem hierdoor en op nog veel andere manieren groot verdriet aan. Ik zag hem vaak onder de zuilengangen van het voorhof, gekeerd naar de muur en geknield met uitgestrekte armen bidden, en hoe dan zijn broeders zacht naderslopen en hem onverwacht in de rug stieten. Ik zag eens, terwijl hij aldus geknield zat, dat een hunner hem met de voet een schop op de rug gaf. Toen Jozef niet reageerde en er niets van scheen te bemerken, herhaalde de andere deze mishandeling zo brutaal, dat de arme Jozef op het plaveisel neerviel. Ik begreep hieruit dat Jozef niet meer in bewuste toestand verkeerde en onder zijn gebed in extase geweest was. Na het bewustzijn herkregen te hebben, werd hij niet boos en zocht niet zich te wreken, maar hij trok zich in een verborgen hoek terug, waar hij doorging met bidden. Ik zag tegen de buitenste muren van het huis kleine woningen aangebouwd, waarin een paar vrouwspersonen van middelbare leeftijd woonden. Zij kwamen altijd gesluierd te voorschijn (zie Fascikel 3 292