De priesters namen nu de kransjes van de armen van het kind en de kandelaar uit haar hand en overhandigden deze aan haar begeleidstertjes. Zij hingen haar vervolgens een bruine sluierkap over het hoofd daalden met haar de trap af en leidden haar door een deur in een andere zaal. Hier traden enige, ik meen 6, andere doch oudere tempelmaagden haar tegemoet; zij strooiden haar ter verwelkoming bloemen voor de voeten. Achter deze 6 stonden haar leermeesteressen - Noëmi, de zuster van Lazarus’ moeder en - de profetes Hanna, en - nog een derde vrouw, (waarschijnlijk de goed ingehulde vrouw die haar was komen afhalen; fasc. 2, nr. 65). De priesters vertrouwden de kleine Maria toe aan hun zorgen en verwijderden zich. Maria’s ouders en de naaste verwanten waren mee binnengekomen en daar het gezang nu geëindigd was, nam Maria afscheid van hen. Vooral Joakim was diep ontroerd: hij hief Maria omhoog, drukte haar aan zijn hart en zegde onder tranen: “Gedenk mijn ziel bij God.” Maria begaf zich hierna met haar meesteressen en meerdere tempelmeisjes naar de woning van de vrouwen aan de noordzijde van de eigenlijke tempel. Fascikel 3 272